Dag van de complimentjes

- door de koningin, die zeer goed het verschil kan appreciëren tussen complimentjes en sweet talk

Die georganiseerde kinderachtigheid in onze samenleving! Alsof complimentjes niet meer dan een soort luxueuse verwenkuur zijn. Waarbij vergeten wordt dat complimenten moeten verdiend worden om geloofwaardig te zijn. Al die professionele opvoeders die vergeten hun rol van volwassene te spelen, omdat zij zelf nooit hun adolescentie ontgroeid zijn. En niets anders kunnen dan kinderachtig doen tegen kinderen, die op die manier natuurlijk mismeesterd worden.

Goed zijn op school is normaal, daarvoor ga je tenslotte naar school. Slecht zijn vraagt om uitleg. Alleen wanneer het uitzonderlijk goed is is een compliment verdiend: wanneer de volwassene zelf verbaasd is en dus ook eerlijk zijn bewondering kan uitdrukken. Educatieve complimentjes zijn vooral een toegave aan het belangengeöriënteerde denken: je moet kinderen belonen. Geen wonder dat de kinderen de complimentjes ook alleen zo opvatten, en er dan gaan om vragen! Tracy: je zegt alleen maar dat het slecht is, nooit dat het goed is, met 6 jaar, toen zij begon te schrijven en altijd weer haar potlood verkeerd vasthield. Het was gewoon niet goed genoeg!

Philip Greenspun on MIT as a 'no praise zone': when you did alright, nobody said anything; when you were having difficulties, you got an answer to your questions like: "you're having trouble with that problem because you don't know anything and aren't working hard enough".

Kickers Dixmille Sandalen voor de Koningin (rechtervoet zonder voet noch tenen)

Sweet talk is iets helemaal anders dan 'complimentjes', en zoals iedereen kan ik er niet genoeg van krijgen: hoe minder verdiend, hoe beter! Voor mij, voor mij, voor mij, het centrum van mijn wereld! Keizertje is vaak te moe om eraan te denken, en ik het doe het dan maar zelf. Ik doe graag dingen zelf. Koop mij een paar sandalen in de Kickers-shop voor €55, verrast als ik was dat zij zo mooie sandalen maken, en bewonder dan luidop mijn eigen voeten en tenen! Luidop, nietwaar, als hij moe is is dat nodig om de aandacht te trekken. En om de aandacht is het mij tenslotte te doen, niet om de sandalen. En om wat daaruit volgt, natuurlijk. En als er iets volgt, dan beperk ik mijn sweet talk geenszins tot mijn eigen voeten en  tenen, wat had je gedacht. Dan zijn er geen grenzen meer die niet overschreden mogen worden! La joie innée d'exister!