- door de
koningin, die ook haar zakmes in haar jeansbroek heeft, en nog aantrekkelijkere
dingen dan dat
Dit hele
artikel vertelt Sihams verhaal zonder veel vragen aan haar te stellen. En de
teneur is er dus één van sympathie: zij lijkt goed 'geïntegreerd', is bereid
hard te studeren en te werken, spreekt 'mondig' over haar basisrechten die
geschonden zijn, met de daarbij gebruikelijke emotionele overdrijving
("nergens welkom zijn, dat is een
klap in je gezicht"), enz, enz.
Nu, ik
zou wel vragen willen stellen aan Siham. Te beginnen met: hoe kan zij in
Godsnaam dit hele verhaal ophangen, en veel meer nog dan dat, haar eigen
studies tot arts opofferen, aan niets meer dan een letterlijk voorschrift uit
het zogenaamde heilige boek van haar veelgeliefde zogenaamde religie? Een
letterlijk voorschrift dat over niets meer gaat dan een hoofddoek? Die zij
verder overal mag dragen, behalve dan in de school? Hoe kan zij zoveel
manifeste onzin in overeenstemming brengen met haar geliefde religie? Dat valt
toch gewoon niet uit te leggen!
En als
zij daarop dan zou antwoorden, dat er nu eenmaal letterlijk geen weg voorbij
gaat aan het letterlijke voorschrift van de koran, dan zou ik haar toch voor
alle zekerheid willen ondervragen over de waarachtigheid van haar nadrukkelijk
opgevoerde tolerantie tegenover andere moslim-vrouwen die geen hoofddoek
dragen. Is zij er zich van bewust dat deze tolerantie onverenigbaar is met
andere letterlijke voorschriften uit dezelfde koran? Hoe zal zij reageren als
andere moslims haar duidelijk maken dat haar eigen tolerantie eigenlijk niet
getolereerd kan worden?
Ik zou
met andere woorden een antwoord willen krijgen op de vraag: is deze vrouw, die
haar artsenstudies heeft opgeofferd aan het hoofddoekenverbod, in staat
doodsoordelen uit te spreken over afvalligen in een andere sociale context dan
de huidige Westerse, indien die andere sociale context dat van haar verwacht?
Ik zou
vermoeden dat Tom Ysebaert zich ook zulke vragen heeft gesteld toen hij
tegenover haar zat. Maar waarom schrijft hij er dan niet over?
Ik heb
het zelf nog niet geprobeerd, omdat ik zulke mensen niet ken, maar als
journalist zou ik eigenlijk met elke moslim, en misschien vooral met de
publieke figuren, de volgende test uitproberen.
(1) Je
citeert, en geeft duidelijk aan dat je alleen maar iemand anders citeert,
namelijk Arthur Schopenhauer, over de koran (er zijn uiteraard alternatieven,
en ook de profeet kan als voorwerp genomen worden):
"The
bellicose character of this book with its repeated calls of "Raise your
swords and slay the unbelievers!" is enough to inspire a savage fanaticism
in even the simplest and most self-effacing of believers. This means that the
Koran isn't so much a religious book as it is a fiery call to arms; as such, it
is the most disgusting piece of propaganda ever written, shamelessly enlisting
the disenfranchised and exploiting the emotional volatility of the young as the
raw material by which it spreads its tentacles."
(2) Dan
zie je verder afhankelijk van de reacties. Maar één mogelijkheid daarbij is dat
je uitdrukkelijk aangeeft het eens te zijn met Arthur Schopenhauer.
De
bedoeling van de test is uiteraard uit te maken in hoeverre de moslim die
tegenover je staat bereid is jouw recht op leven, vrijheid en eigendom
onvoorwaardelijk te respecteren (en uit dit recht volgt dus dat je, zoals
iedereen trouwens, over de koran of de profeet je eigen mening mag hebben en
uitdrukken), ook en vooral als de letterlijke voorschriften van de koran hem
gebieden het recht van ongelovigen NIET te respecteren.
Ik denk
dat men zeer vlug tot het inzicht zou komen dat er gewoon geen weg aan voorbij
is: indien de zondaars (moslims) niet van de zonde (islam) gescheiden worden,
dan zal er alleen nog maar gewelddadige zelfverdediging tegen moslims
overblijven op de dag dat zij de rechten van ongelovigen beginnen te schenden.
Hetgeen tot nu toe alleen maar met lage intensiteit en informeel gebeurt, zoals
je ervaart wanneer je als dhimmi een zelfbewuste moslim op straat in de ogen
kijkt, of hem vraagt op het voetpad uit te weg te gaan ipv zelf in de goot te
stappen zoals het van een dhimmi verwacht wordt.
Ik heb
deze mening niet zelf ontwikkeld, maar ze gevonden bij Koenraad Elst, die volgens mij
heel wat overtuigender argumenteert dan Ayaan Hirsi Ali, die voor de rest en al
een hele tijd dezelfde conclusie verdedigt.
‘Nergens
welkom zijn, dat is een klap in je gezicht'
dinsdag
05 februari 2013, Van onze redacteur Tom Ysebaert
‘Mijn
droom was om arts te worden. Maar met een hoofddoek kan dat niet', zegt Siham.
Gekrenkt is ze. Nog steeds. En met de herbevestiging van het hoofddoekenverbod
komen alle emoties terug. ‘Ik hecht veel belang aan basisrechten, onderwijs en
godsdienst, en net die werden toen geschonden. En nu opnieuw. Dat is zo
oneerlijk.'
Siham en haar geschonden basisrechten
Siham
spreekt, zoals Westerlingen ook, van wie ze het waarschijnlijk geleerd heeft,
over haar basisrechten, zonder te beseffen dat de basisrechten waarover zij het
heeft helemaal geen basisrechten zijn, maar aanspraken (op gratis onderwijs
bijvoorbeeld). Aanspraken waarvoor men
dan afhankelijk is van de staat om ze ingevuld te krijgen (en de keerzijde
daarvan, de fiscale kwestie, laat ik hier verder maar buiten beschouwing).
Door
systematisch rechten te verwarren met aanspraken is het verre van zeker dat
Siham of Westerlingen nog in staat zijn hun eigenlijke rechten te onderkennen
(leven, vrijheid, eigendom), en bijgevolg te verdedigen tegen schendingen.
Daar waar
Westerlingen vooral vergeetachtig zijn op dit centrale punt, kan men toch
vermoeden dat zij waarschijnlijk wakker zullen schieten als de schending van
hun rechten 'te ver gaat': met de schending van hun eigendomsrechten en
contractvrijheid door de staat hebben zij zich al in grote mate verzoend, maar
bij aantasting van hun recht op leven en vrijheid zouden zij waarschijnlijk
toch achterdochtig worden.
Bij
Moslims bestaat echter het vermoeden, dat zij er helemaal geen probleem in
zullen zien dat de staat die rechten schendt in opdracht van hun geliefde
religie. De sharia bestaat tenslotte uit niets anders dan (1) een mensvijandige
beknotting van de rechten van de gelovigen; (2) een algehele ontkenning van de
rechten van de ongelovigen, en (3) een tussenstatuut voor de dhimmis.
PS: Last week on Saturday I had dinner with three engineers working for the same oil extraction equipment manufacturing and service company: a German, an American (Texan) and a Jordanian (Palestinian originally, born in Jenin, but from a well-connected family descending from the prophet, although not the Hachemite family). The 'conflict' didn't come up. And there wasn't enough time to bring it up in a sensible manner. Just regular guys getting on fine with each other and interesting to talk to. The German guy corrected me: the first industrial extraction of oil ever occurred in Celle (Germany) around 1859, and Celle is today an industrial center for extraction technology with around 70 specialist companies. I told them that Brussels was like Washington DC, a city for highly educated useless people working for the government, like myself. That gave them a laugh. It felt good to know that not all people are losing their nerve. (While sitting next to him, I thought, of course, of asking the descendant of the prophet about his beliefs. But decided to avoid the question. So I wasn't really much more courageous than Tom Ysebaert.)
PS: Last week on Saturday I had dinner with three engineers working for the same oil extraction equipment manufacturing and service company: a German, an American (Texan) and a Jordanian (Palestinian originally, born in Jenin, but from a well-connected family descending from the prophet, although not the Hachemite family). The 'conflict' didn't come up. And there wasn't enough time to bring it up in a sensible manner. Just regular guys getting on fine with each other and interesting to talk to. The German guy corrected me: the first industrial extraction of oil ever occurred in Celle (Germany) around 1859, and Celle is today an industrial center for extraction technology with around 70 specialist companies. I told them that Brussels was like Washington DC, a city for highly educated useless people working for the government, like myself. That gave them a laugh. It felt good to know that not all people are losing their nerve. (While sitting next to him, I thought, of course, of asking the descendant of the prophet about his beliefs. But decided to avoid the question. So I wasn't really much more courageous than Tom Ysebaert.)
No comments:
Post a Comment